علم و زندگي در پرتو قرآن
چه زيباست علم و زندگي كه از قرآن مايه گيرد، تا بر فراز افق نسلهاي بشر همچون مشعلي فروزنده‌تر از خورشيد پيوسته روشنگر رهروان طريق باشد و اجتماعات ساكت و خاموش را كه در بوته ابهام و فراموشي فرورفته‌اند به هيجان و انگيزه و اميد وادارد، و فضاي سكوت و جمود را به كوشش و تلاش مبدل سازد
بدون شك جامعه‌ايكه معابر و كوچه‌هايش همچون گورستانهاي بي‌روح ساكت و خاموش است جاي زندگي نيست بايد با ايجاد تحول، بستري مناسب، از رهگذر قرآن كه احياگر معنويت و بيداري جامعه است، جايگزين آن نمود، تا از درون آن انسانهايي ثابت قدم و استوار، فراتر از زمان، به جامعه بشريت تقديم گردد، كه با سوز و گداز خود، ارزشها و آزادي را به آدميت ارزاني دارند. و در پرتو آن توده‌ها و نسلهاي پي در پي از پوچي و سردرگمي نجات يافته و در وادي تابناك ايمان و انديشه قرار گيرند
مناديان قرآن گرچه اندكند! به ستونهايي مي‌مانند كه در پهنة گيتي بپا ايستاده و سنگيني‌ها را تحمل نموده، تا معابد و مناره‌هاي ساكت و خاموش بلاد را روشنگري و فرياد باشند
!ايشان در دنياي آدميت پيوسته، در هر دم و هر عصر بمنزله رهبر و امامند!، پرچمدار و پيشرو
و در كرانه گسترده وجود، وراي اين عالم، قرار دارند و بيگمان در كشور هستي، چراغ و لوح ارشاد و راهنمائيند بر سر دو راهي و چند راهي‌ها. و در برابر گمراهان و فريب خوردگان آلوده، نور هدايتند، و راهنمايي آگاه، اينان كه بر بلنداي افق كرامت و معنويت قرار دارند، دستهايي توانايند بركناره لغزشگاه حيات، تا همه سرخوردگان و گريختگان را گردآورده و براه آرند
در سياهي شب تيره پرتو نورند و روشنايي و بر پشت ماتمكده گورستان يأس و محروميت و سرخوردگي، كوله‌باري از تسلي و آرامش‌اند و اميد و پناه واماندگان و درماندگان
بر تارك اين گروه كم شمار، چهره علي بن ابي طالب 
مي‌درخشد آنهم در هاله‌اي از تابش رسالت و سايه‌اي از نبوت، كه نبوغ و كمالش نيز از ايندو رنگ و نقش پذيرفته است
آغاز اين باب كوتاه، با مقدسترين كلمه يعني «قرآن» فرخنده گشت و ختم آن نيز با نام زيباي امام علي
! ... وه كه جلوه خدايند و مكمل هم و دو اصل جدائي ناپذير از يكديگر، كه حاصل رسالت نبّي مكرم اسلام است
آري قرآن و عترت! دو يادگار بجامانده از پيامبر بزرگوار اسلام كه آن حضرت بارها از آنها سفارش نموده و در حجة الوداع به صحراي عرفات (1)!!طي خطابه‌اي مهم فرمودند: اگر به آنها پناه بريد هرگز گمراه نخواهيد شد
به راستي اين دو شجره طيّبه، عاليترين حامي و پناهگاه و پايه و اساس و ريشه و انديشة اسلام ناب محمّدي‌اند، كه خداجويان حقيقي و تشنگان ولايت از كوثر عشق و عرفانشان سيراب مي‌گردند
احياگر مكتب پرفروغ قرآن نيز در اين دوران! همان منادي واقعي اسلام ناب و بزرگ انديشمند فرزانه و فريادگر قرن، خميني كبير مي‌باشد، كه به روح بزرگ او و همه شهيدان و آزادمردان درودي جاودان باد.! و بر پويندگان طريقت قرآن و اهل بيت 
توفيقي افزون!! والسلام
ـ تاريخ يعقوبي، ج2, ص 112، ناسخ التواريخ، ج4، ص22
